Vandaag laten we de soundtrack horen van de documentaire “De laatste Skjokkeraar”.
Deze film komt uit 2005 en is geregisseerd door Willem de Wijs en Eldar Gross, ook bekend van de ‘Zeeherder van Saeftinghe’.
Zelf omschrijft De Wijs ‘De laatste Skjokkeraar’ als een nostalgische documentaire. De film is een mengeling van folklore, couleur locale en klein, menselijk drama.
Het verhaal gaat over de gepensioneerde boer Wim Segers. Aan zijn accent te horen komt hij uit het Brabantse land. Wim Segers is de laatste ‘Skjokkeraar’.
Skjokkeren is een vergeten boerengebruik, of eigenlijk een communicatiemiddel dat in onbruik is geraakt. Door middel van wijdse armgebaren kon over honderden meters gecommuniceerd worden, zonder te hoeven schreeuwen.
Met de komst van zend-bakkies en later nog mobiele telefoons is skjokkeren een zonderlinge vorm van folklore geworden, die niemand zich meer kan herinneren.
Door wie, wanneer en waar er geskjokkerd is in Nederland, is helaas niet meer na te gaan. Er zijn helemaal geen geschreven bronnen te vinden over dit zonderlinge gebruik en nagenoeg geen enkele geschiedkundige heeft er ooit van gehoord.
Wim Segers zegt er zelf het volgende over:
“Tsja… mensen die nog begrip hebben voor geschiedenis, die zullen dat wel op willen schrijven dat het gebeurde. Daarom vind ik het ook fijn dat jullie er nu een filmpje over maken, dan blijft het in ieder geval nog een beetje bewaard.
Anders gelooft niemand het denk ik.”
