Indiase klassieke muziek: Budhaditya Mukherjee
1 juni 1996, Grote Aula, Tropeninstituut, Amsterdasm
Drie raga’s, waarvan eentje in twee versies!
Budhaditya Mukherjee (1955) is een Hindoestaanse bespeler van de klassieke sitar en Surbahar uit de Imdadkhani Gharana (school).
Anindo Chatterjee (1953, Calcutta, India) is tabla speler.
Op dit concert klinken drie raga’s. Raga Anandi Khalyan wordt veel gespeeld op Zuid-Indiase bruiloften. Het woord ‘Kalyani’ betekent dat ‘zij die gunstige dingen bewerkstelligt’. Ons tweetal was goed op stoom met deze raga toen er opeens een snaar van Mukherjees sitar brak. Dat moest even worden gefikst. Maar een raga onuitgespeeld laten, dat was geen optie. Dit verklaart waarom het geheel hier in tweeën is gesplitst: een deel met de oude snaar en een deel met de nieuwe.
Raga Desh lijkt op Khalyan. De toonladders zijn (ongeveer) hetzelfde en allebei worden ze in de avond gespeeld. Desh werd onsterfelijk als de raga waarin het Indiase volkslied geschreven is. Bhairav valt daar een beetje buiten. Dit is een raga voor de ochtend, een van eerbiedwaardige ouderdom, die vooral plechtige contemplatie uitstraalt.