za 20 apr 2024, 17:00 uur – House of Hard Bop.
Jazz kent vele legendarische tandems en ensembles: Charlie Parker met Dizzy Gillespie (Bird & Dizz), de kwintetten van Miles Davis met John Coltrane, Het Dave Brubeck Quartet met Paul Desmond, en dichter bij huis, de gebroeders Jacobs met Rita Reys. Ook het Clifford Brown/Max Roach Quintet schreef geschiedenis in de slechts tweeënhalf jaar van zijn bestaan, midden jaren ’50.
Los Angeles, herfst 1953. Drummer Max Roach krijgt de gelegenheid een kwintet samen te stellen – een lange reeks boekingen wordt door de impresario gegarandeerd. Roach laat de 23-jarige trompettist Clifford Brown overkomen vanuit de Oostkust, waar Brown zich inmiddels heeft bewezen in het Art Blakey Quintet (A Night At Birdland). Hiermee is de kiem gelegd voor een van de belangrijkste hardbop formaties van de jaren vijftig.
Brown is in staat om supersnelle melodische lijnen te combineren met een heldere, warme sound – iets wat niet iedere trompettist gegeven is. Daarnaast is hij een onuitputtelijke bron van muzikale ideeën en een compositietalent.
Na een aantal succesvolle platen, opgenomen aan de West Coast, staan “Brownie” en Roach in 1955 in de Capitol Studios in New York. Met Harold Land op tenor, Richie Powell aan de piano en bassist George Morrow. Het resultaat is Study in Brown – een titel met een knipoog naar de moderne schilderkunst. Brown, Land en Powell bewijzen ook hun compositorische kwaliteiten.
* Pianist Powell tekent voor Jacqui, een stuk met een ‘tricky’ vorm, een boeiend en helder percussieverhaal van 36 maten en een verrassing aan het slot.
* Clifford Browns korte en geconcentreerde Swinging voltrekt zich in een spetterend up tempo waar Powell altijd wat moeite mee lijkt te hebben.
* Lands End – uiteraard van de tenorist – opent met een rijk unisono thema in mineur. Relaxed tempo. Het direct aansprekende melodische themakarakter wordt in alle solo’s voortgezet. Wat is er toch veel moois mogelijk binnen een standaardvorm met eenvoudige harmonieën…
Tijdens een verblijf van de band in Chicago, eind 1955, krijgt tenorist Harold Land slecht nieuws van zijn thuisfront in San Diego. Hij reist onmiddellijk af naar Californië, en besluit niet veel later om the road vaarwel te zeggen en voortaan aan de West Coast te blijven. Zijn opvolger bij CliffordBrown/Max Roach wordt…Sonny Rollins!
Begin 1956 staat de band – met Rollins – in de studio voor de opname van Clifford Brown and Max Roach at Basin Street.
* Cole Porters What is This Thing Called Love opent met een sfeermakende pas-op-de-plaats intro van één minuut. In Cherokee – van het album Study in Brown – deden ze iets soortgelijks. Een effectief opgebouwde spanning.
* De populaire song Love is a Many Splendored Thing krijgt, vergeleken met de meeste andere versies, een pittige tempoversnelling. En ook de ritmisch-metrische verschuivingen trekken het thema een flink eind weg van zijn oorsprong.
* I’ll Remember April laat een variant horen van de lange, ‘statische’ intro van het eerste nummer. Ook hier een minuut opwarming voor het thema zich prijs geeft.
Verder hoort u van dit album Powell’s Prances,Time (beide stukken van Richie Powell),The Scene is Clean en Gertrude’s Bounce (eveneens van Powell).
Basin Street is de enige plaat van Brown/Roach met Rollins. Het is een van de laatste opnamen van de band, en tevens een hoogtepunt. Het album werd door criticus Scott Yanow gewaardeerd als “… one of the 17 Essential Hard Bop Recordings.”
House of Hard Bop – Eric Ineke
foto: Clifford Brown (links) en Max Roach
