Nummer één van een drievoudige opnamesessie in het Amsterdamse Bethaniënklooster.
De sessie stond in het teken van een compositieconcours. Daaraan nam ook de piepjonge (bijna 21-jarige) Utrechter Christiaan Richter deel. Zijn Unable opent de sessie. De naam lijkt te komen van het onvermogen van zangeres en ensemble om een muzikaal betoog op te bouwen. De zangeres beperkt zich steeds tot één letter als je denkt dat ze een woord wil zeggen, en de instrumentalisten komen vaak ook niet verder dan één akkoord, één noot of één slagje. Naar het einde neemt de intensiteit toe, maar of de musici dan wél toekomen aan een samenhangend muzikaal betoog? Dat is twijfelachtig.
Aan het eind krijgen componist, musici en jury uitgebreid de tijd om het werk te bespreken. Wie zich altijd al afvroeg wat moderne componisten nou eigenlijk bedoelen met hun muziek, kan nog heel wat opsteken van die praatjes.
