North Sea Jazz gaat op de etnische toer: na jazz met didgeridoo krijgen we nu jazz met doedelzak.
Het Paradox Trio komt uit New York en is – de titel zegt het al – sterk geassocieerd met de plaatselijke club “The Knitting Factory”. Daar kun je muzikaal gezien van alles verwachten. Vaak spelen ze er fusies van jazz of rock met wat anders. Ook de scene rond de hedendaagse muziek ontbreekt er niet.
Paradox – in werkelijkheid overigens geen trio maar een kwartet – heeft zich toegelegd op Balkanmuziek, althans: het gebruikt die muziek als basis of inspiratie voor zijn eigen jazz. De Balkan is een ongelofelijk rijk muziekgebied, dat je niet over één kam moet scheren. We horen hier muziek uit Noord-Macedonië (destijds nog als ‘Macedonië’ bekend); een land verder kan die muziek weer heel anders klinken. Wel valt er een duidelijke lijn te trekken: muziek met opzwepende maar zeer ingewikkelde dansritmes (7/8 of 13/8 is in dat deel van de wereld niets bijzonders!), typerende krachtige melodieën en typische instrumenten, waaronder de dumbek (een Turkse vaastrommel) en inderdaad de doedelzak.
Het probleem dat de didgeridoo in een eerder concert bood, heb je ook weer met de doedelzak. Er is (minstens) één toon die de hele tijd dezelfde blijft en daar is jazz eigenlijk niet voor gemaakt. Bijwijlen klinkt de muziek dan ook niet als jazz. Maar de geest van de jazz zit er overal in. Het improviseren, het volkomen beheersen van de materie waardoor je er net zo speels mee kunt omgaan als je wilt, dat is deze mannen ook met de doorlopende bourdon van de doedelzak wel toevertrouwd.
