Documento

Het Stabat Mater is een van de beroemdste middeleeuws-Latijnse gedichten op Maria, de moeder van God, in haar verdriet om haar gekruisigde zoon. Het is genoemd naar de beginwoorden van het gedicht ‘Stabat Mater dolorosa, iuxta crucem lacrimosa‘: ‘Naast het kruis, met schreiende ogen, stond de moeder diep bewogen, toen de zoon te sterven hing’.

Het is het thema van de Goede Week, beginnend bij Palmzondag, waarbij de feestelijke intocht van Jerusalem wordt herdacht en de daarop volgende week, waarin het laatste Avondmaal plaatsvindt, het verraad van Jezus, en het daaropvolgende lijden en sterven van Jezus aan het kruis.
Het Stabat Mater behoort sinds de achttiende eeuw officieel tot de katholieke misgezangen van het feest van Onze Lieve Vrouw van Smarten.

Richard Davy (ca. 1465-ca. 1507)
1. Stabat Mater
The Sixteen olv. Harry Christophers
(CD The Crown of Thorns. Collins Classics 13162)

Giovanni Felici Sances (1600-1679)
2. ‘Stabat Mater – Pianto della Madonna’ voor solostem en basso continuo
La Primavera: Anabela Marcos, sopraan. Regina Albanez, theorbe en barokgitaar. Maaike Boekholt, viola da gamba
(CD Primavera – Amorosa. Etcetera KTC1742)

Joseph Haydn (1732-1809)
3. Uit ‘Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze’, Hob. XX/1
– Sonata 1: Largo – ‘Pater, Pater, dimitte illis, qua nesciunt, quid faciunt’
Nederlands Kamerorkest olv. Hartmut Haenchen
(CD Joseph Haydn – Die sieben letzten Worte. Nedpho 1013)

Domenico Scarlatti (1685-1757)
4. Stabat Mater, voor tien stemmen en basso continuo
– Stabat Mater Dolorosa
– Cujus animam gementen
– Quis non posset
– Eja mater, fons amoris
– Sancta Mater, istud agas
– Fac me vere tecum flere
– Juxta crucem
– Inflammatus et accensus
– Fa cut animae donetur paradise Gloria, Amen
Vox Luminis
(CD Domenico Scarlatti – Stabat Mater. Ricercar RIC 258)