Nat King Cole.
Tijdens een optreden in het diepe Amerikaanse Zuiden werd hij door vijf blanke ‘red-necks’ op het podium in elkaar geslagen. En toen hij als succesvolle zwarte in een chique wijk in Los Angeles een huis had gekocht, werden er door buren prompt bordjes in z’n tuin geplaatst met teksten als ‘Weg wezen!’ en ‘Hier is de negerhemel’.
Anderzijds kwam het succes dat Nat King Cole in blanke kring oogstte, hem ook op stevige kritiek onder zwarten te staan die vonden dat hij de ‘Uncle Tom’ uithing.
Begonnen als pianist met een spraakmakend modern jazztrio, werd Nat King Cole gaandeweg steeds meer een geliefde zanger van balladen, terwijl hij bovendien succesvol was met luchtige hitparade-nummers.
Toch ging hij niet moeiteloos mee met de veranderende muzikale stijlen die zich gedurende z’n loopbaan voltrokken, gezien het nummer ‘Mr. Cole won’t rock and roll’, waarin hij de muziekstijl van Elvis Presley en consorten op de hak nam.
In Paleis van de Weemoed dit keer een overzicht van de loopbaan van deze plezierige zanger, pianist, componist en entertainer, in wiens doorrookte stemgeluid bijna altijd een glimlach doorklonk.
