Muziek uit vervlogen jaren: Liedschrijver Bobby Troup charmant verkouden klinkend in ‘That darn cat’.
Frank Sinatra (‘Makin Whoopee’) van ‘Songs for swingin’ lovers’; de arrangeur daarvan, Nelson Riddle (‘Walkin’’); en een nummer waarmee dochter Nancy met Dean Martin ooit furore maakte (‘Things’) door een van de Sinatra-klonen, Robbie Williams, met Jane Horrocks.
Uit het jodeluniversum The Delmore Brothers (‘Lonesome yodel blues’),
De obscure kleinkunstzanger Jaap Dubbelboer met een fraai liedje dat min of meer een evergreen werd (‘Een afscheid zonder meer’),
Het vocale fenomeen Tiny Tim, ook wel betiteld als ‘musical archivist’ en gezegend met een bizar stemgeluid in ‘Love, you funny thing!’
Speciale aandacht voor een bijzondere, maar vergeten trompettist, Tony Fruscella – een man met een melancholieke klank, over wie is beweerd dat hij Miles Davis en Chet Baker de weg heeft gewezen naar de ‘cool jazz’. Echter, waar zij slaagden, bleef hij steken in de anonimiteit.
Cabaretier Fons Janssen met een geestige verhandeling over wat we zoal uit iemands manier van spreken kunnen opmaken.
Ook nog: de griezel uit Hitchcock’s ‘Psycho’, Tony Perkins, die best een aardig mondje kon zingen bij bandleider Marty Paich, Judy Garland, Chet Atkins, Jimmie Lunceford.