Drie Europese pianisten: Michel Petrucciani, Tete Montoliu & Antonio Farao
Michel Petrucciani
Deze Franse pianist werd geboren in 1962 in Orange.
Hij had een Franse moeder en zijn Italiaanse vader was een jazzgitarist die zijn kinderen duidelijk inspireerde, want Michels oudere broer Louis werd bassist.
Michel werd geboren met de ziekte Osteogenesis Imperfecta en als gevolg daarvan had hij erg brosse botten en bleef heel klein (hij was nog net geen meter en had een piano speciaal voor hem gebouwd met verhoogde pedalen)
Op zijn vierde al begon hij piano te spelen en volgens zijn ouders neuriede hij al soli van gitarist Wes Montgomery nog voor hij kon spreken.
Jong al was hij een groot bewonderaar van Bill Evans, die in harmonisch opzicht zeker invloed op hem heeft gehad, maar hij ontwikkelde zich in de loop van zijn carrière als een stilist met een heel eigen signatuur, waarin zijn zuidelijk temperament goed hoorbaar was (ook in zijn eigen composities!).
Hij stierf in 1999 toen hij 36 jaar oud was aan een longinfectie maar laat gelukkig een omvangrijk oeuvre na.
De Spaanse pianist Tete Montoliu werd in 1933 in Barcelona geboren en was al vanaf zijn geboorte blind.
Hij leerde 7 jaar oud braillemuziek lezen en bezocht van 1946 tot 1953 het Conservatori Superior de Música van Barcelona. waar hij klassiek piano studeerde.
Al tijdens die periode begon hij op sessies jazz te spelen, waarbij zijn grote inspiratie de, eveneens blinde, pianist Art Tatum was
Vibrafonist Lionel Hampton hoorde, tijdens een toernee door Spanje in 1956, de pianist bij zo’n sessie en vroeg hem bij zijn band. Ze toerden door Spanje en Portugal en dat was het begin van een zeer succesvolle carrière, die tot zijn dood in 1997 duurde.
Tenslotte: Antonio Farao. Deze Italiaanse pianist werd in 1965 in Rome geboren.
Groeide op met jazz (vader was drummer) en luisterde in zijn jeugd naar de bands van Benny Goodman, Count Basie en Duke Ellington, maar ook naar vocalisten als Ella Fitzgerald en Frank Sinatra.
Zes jaar oud begon hij vibrafoon te spelen, schakelde over op drums om tenslotte te kiezen voor de piano.
Zijn (klassieke) opleiding kreeg hij aan het Giuseppe Verdi Conservatorium in Rome.
Voor hij in 1999 zijn debuutalbum maakte, had hij al een groot aantal internationale competities gewonnen, o.a. in 1998 het Internationale Concours Martial Solal, dat maar eens per 4 jaar wordt gehouden!
- Looking Up 5:45
- Home 9:18
- Even Mice Dance 4:38
- Tune Up 5:02
- April In Paris/Sweet And Lovely 5:42
- Body And Soul 9:40
- One Solution 4:48
- Gospello 4:34
- My Father’s Song 5:08
