In deze Kroniek van de Nederlandse Muziek gaan wij dit keer in op het werk van vader en zoon Landré. Beide waren componist, muziekjournalist en docent. Zoon Guillaume Landré was daarnaast docent aan de Juridische faculteit in Utrecht.
Vader Guillaume Landré (1874-1948) [afbeelding], was opgeleid door Bernard Zweers en componeerde in een toentertijd revolutionaire Franse bondige stijl, net als bij voorbeeld Diepenbrock. Wij laten zijn pianoconcert uit 1935 horen.
Zoon Guillaume Landré (1905-1968) [foto onder], gebruikte de polyfonie van de Vlaamse Renaissance componisten als inspiratiebron. Wij laten zijn vierde Symfonie en Symfonische Permutaties horen. Twee delen uit zijn vierde strijkkwartet illustreren zijn latere gebruik van de twaalftoons techniek.
1. Guillaume Landré Sr. Romantisch Pianoconcert (1935).
Paul Niessing, piano.
Omroep Orkest olv Leo Driehuis.
2. Guillaume Landré Jr. Symfonie nr. 4. (1954).
Concertgebouworkest olv Bernard Haitink.
3. Guillaume Landré Jr. Symfonische Permutaties (1957).
Utrechts Philharmonisch Orkest olv Paul Hupperts.
4. Guillaume Landré Jr. Strijkkwartet nr. 4 (1956): lento – tenuto.
Amati String Quartet.
