‘The Mambo Kings’ uit 1992 is het regiedebuut van Arne Glimcher, een man die vooral bekend stond als kunsthandelaar in New York. Niet dat hij vóór ‘The Mambo Kings’ geheel onbekend was met de filmbusiness. Hij werkte als technisch adviseur – kennis over veilingen – aan ‘Still of the Night’ (1982); als associate producent aan ‘Legal Eagles’ (1986) – denk aan die prachtige scene met perfomance art van Darryl Hannah; en als producent aan ‘The Good Mother’ en ‘Gorillas in the Mist’ (beide 1988). Maar met de ‘The Mambo Kings’ durfde hij eindelijk de teugels volledig in handen te nemen. Het is de verfilming van het boek ‘The Mambo Kings Sing Songs of Love’ van Oscar Hijuelos (bekroond met de Pulizer prijs). Glimcher hield van dit boek, en ook van de wereld die erin voorkomt: de Latino muziekinvasie van de jaren 40 en 50 in Amerika. De meningen zijn verdeeld of het hem gelukt is deze wereld goed weere te geven, maar in ieder geval is de muziek 100% authentiek – originele opnames uit die tijd, beetje opgepoetst. Na Mambo Kings heeft Glimcher ‘Just Cause’ (1995) en "The White River Kid’ (1999) geregiseerd. Dat hij nu niet meer regiseert heeft meer met zijn leeftijd te maken dan de qualiteit of succes van zijn films – hij is dit jaar 70 geworden.
Leuk weetje over Mambo Kings: deze film was het Amerikaans debuut van Antonio Banderas… en hij sprak geen woord Engels. Hij moest alles fonetisch uit z’n hoofd leren. Gaf niet, want zijn medehoofdrolspeler Armand Assante sprak geen Spaans (hij is van Italiaanse afkomst)… en dus leerde Assante zijn Spaanse dialogen ook fonetisch. Ach ja, de muziek had geen (ver)taalproblemen.